Taman Negara - Kuala Tahan

Pfoee.. wat is dat weer even wennen aan de hitte hier, nadat we in de Cameron Highlands zijn geweest. De bustrip om hier (Taman Negara) te komen was enorm lang, en een behoorlijk avontuur. Bij de tweede overstap die we moesten maken werd ons gevraagd of we nog moesten pinnen want in het national park kun je nergens pinnen. Dat leek ons wel handig, dus de mevrouw (van de toeristeninfo) zou 't aan de buschaffeur doorgeven... niet dus!! Toen we al een eindje aan het rijden waren en alleen maar palmbomen en dichte begroeing om ons heen zagen, vroegen we ons af of hij nog ging stoppen. Toch niet, hij had niks doorgekregen. We hadden dus een groot probleem, want met 350 rm kom je niet ver als je daarvan moet eten, overnachting betalen en ook verschillende tripjes wilt boeken.. en nu? Nouja eerst maar even zorgen dat we in het plaatsje (Kuala Tahan)onze slaapplek konden vinden. Dit bleek niet zo gemakkelijk te zijn als in de rest van het land, sterker nog het was een ramp. Alles, maar dan ook alles (dus ook de gezamelijke slaapzalen) was vol. Wij probeerden het bij een luxer resort, zodat we onze creditcard konden gebruiken, deze was vol en de man van de receptie was zo vriendelijk om de andere hotels/hostels/guesthouses te bellen, maar zonder resultaat. Met een zielige blik is het ons uiteindelijk toch gelukt in een niet complete kamer bij dit resort te slapen. (niks van gemerkt en we kregen zelfs korting!) Dat was wel even spannend, want het was al 8 uur en dat betekent dat het hier al donker is. Nou voor de eerste nacht hadden we in ieder geval een slaapplek. Door de spanning en de lange trip hadden we nog niet gegeten. Onderweg kwamen het Franse koppel weer tegen dat we in de Cameron Highlands hadden ontmoet, dus wederom samen gegeten! Volgende dag vroeg op, met de local bus 1,5 uur heen naar Jerantut, geld pinnen en weer 1,5 uur terug, op een heerlijk hobbelende weg. Maar we hadden nu geld en konden eindelijk dingen gaan doen. Die middag hebben we een Orang Asli village bezocht (oorspronkelijke bewoners die nog als nomaden leven). Erg indrukwekkend, zo primitief als zij leven en veel 'echter' dan het dorpje dat we in de Cameron Highlands hebben bezocht. De mannen waren er niet, zij waren aan het jagen (vooral op apen) met een blaaspijp. Hier hebben wij nog een korte demonstratie van gehad. Gisteren hebben we de Canopy walk gelopen; een hangbrug tussen de toppen van de bomen en hebben we een boottrip gemaakt (met een houten bootje) om vervolgens in een natuurlijke jaccuzi te zwemmen en relaxen. Eenmaal terug bij ons Chaletje (die we in de tussentijd voor deze nacht hadden gevonden) hebben we gedouched, gekletst met een Spanjaard en een Zwitsers meisje en zijn toen gaan eten. Op de terug weg naar ons chaletje kwamen we langs een kampvuur waar locals met gitaar liedjes aan het meezingen waren! Erg gezellig. En heel bizar was dat daar een jongen zat die we vorig jaar in Thailand hebben ontmoet! De wereld is zo groot en toch kom je elkaar gewoon een jaar later weer tegen! Ook ontmoette Paula op dezelfde manier al een studiegenoot van de Pabo.
Vandaag hebben we zelf een wandeltocht door het tropisch regenwoud gemaakt, wel spannend zo zonder gids, helemaal als je achteraf hoort dat daar kort geleden nog olifanten en tijgers gespot zijn. Daarnaast worden er ook regelmatig tapirs en natuurlijk een boel insecten en reptielen gezien. Helemaal nat, alsof we gedouched hadden, kwamen we terug en hebben we lekker gegeten op een drijvend restaurantje. De rest van de dag gaan we nog even relaxen en ons voorbereiden op de volgende trip: morgenvroeg om 8.00 uur vertrekken we naar de Perhentian Islands, moet enorm mooi zijn.. maar eerst weer een lange trip met de bus en de boot en dan zijn we daar als het goed is tussen 19/20.00 uur. Vanaf dan begint onze relaxvakantie!

De foto's:

http://www.mijnalbum.nl/Album=MCAST3EO